دهکده سلامتی

بای پس معده به طور قابل توجهی اندازه معده را کاهش می دهد و همچنین بخشی از روده کوچک را از مسیر جذب خارج می کند. این تغییرات باعث می شود تا ظرفیت معده برای دریافت غذا کمتر شود و سرعت جذب مواد مغذی کاهش یابد.

 بنابراین رژیم غذایی پس از جراحی باید به گونه ای تنظیم شود که نیازهای غذایی بدن به خوبی تأمین شود و از بروز کمبودهای تغذیه ای جلوگیری گردد.

مراحل شروع رژیم غذایی پس از بای پس معده

رژیم غذایی پس از بای پس معده به چندین مرحله تقسیم می شود تا بدن به تدریج به وضعیت جدید عادت کند. این مراحل شامل:

مرحله مایعات شفاف (0-2 هفته پس از جراحی)

این مرحله بلافاصله پس از جراحی شروع می شود و هدف آن جلوگیری از فشار بر روی معده و کاهش التهاب است. بیمار در این مرحله تنها می تواند مایعات شفاف و بدون قند مصرف کند. برخی از مایعات مجاز عبارتند از: آب، آبگوشت شفاف، ژلاتین بدون شکر، چای بدون کافئین و بدون شکر.

مرحله مایعات کامل (2-4 هفته پس از جراحی)

در این مرحله از رژیم غذایی بعد از بای پس معده، بیمار می تواند مایعات کامل و پروتئینی مصرف کند. این مایعات باید کم چرب و کم شکر باشند. نمونه هایی از مایعات کامل شامل: سوپ های صاف شده، شیر کم چرب یا بدون چربی، نوشیدنی های پروتئینی (بدون شکر و کم چرب)، ماست بدون چربی و بدون شکر.

مرحله غذای نیمه جامد (4-6 هفته پس از جراحی)

در این مرحله، بیمار می تواند شروع به مصرف غذاهای نیمه جامد و نرم کند. غذاها باید به خوبی له شده و جویده شوند. برخی از غذاهای مناسب برای این مرحله عبارتند از: پوره سبزیجات، تخم مرغ آب پز نرم، پنیر نرم بدون چربی و پوره میوه های بدون قند.

مرحله غذای جامد (6 هفته و بیشتر پس از جراحی)

این مرحله شامل بازگشت تدریجی به مصرف غذاهای جامد است. بیمار باید از مصرف غذاهای سنگین، چرب و پرشکر پرهیز کند و توجه ویژه ای به انتخاب غذاهای کم چرب و پروتئینی داشته باشد. نمونه هایی از غذاهای مناسب شامل: گوشت سفید (مرغ و ماهی) پخته شده و نرم، سبزیجات پخته شده و نرم، میوه های تازه و نرم و غلات کامل.

منبع: bariatricsurgery.ir

 

پر کردن دندان یکی از رایج ترین روش های درمانی در دندانپزشکی است که برای ترمیم دندان های آسیب دیده به کار می رود. این درمان معمولاً برای رفع پوسیدگی های دندانی و بازگرداندن عملکرد و شکل دندان ها انجام می شود. اما یکی از مهم ترین سوالاتی که بیماران ممکن است در مورد پر کردن دندان داشته باشند، قیمت آن است. این مقاله به بررسی عوامل مؤثر بر هزینه پر کردن دندان، انواع مواد مورد استفاده و نکات مهم در رابطه با هزینه های درمانی می پردازد.

قیمت پر کردن دندان

هزینه پر کردن یا ترمیم دندان از 960 هزار تومان تا 2 میلیون تومان متغیر است. 

عوامل مؤثر بر هزینه ترمیم دندان

نوع ماده پرکننده

یکی از اصلی ترین عواملی که بر هزینه ترمیم دندان تاثیر می گذارد، نوع ماده ای است که استفاده می شود. مواد مختلف با ویژگی ها و قیمت های متفاوتی وجود دارند:

آمالگام

آمالگام ترکیبی از جیوه، نقره، قلع و مس است که معمولاً برای پر کردن دندان های پشتی استفاده می شود. این ماده بسیار مقاوم و با هزینه نسبتاً پایین است. به طور کلی، قیمت پر کردن دندان با آمالگام نسبت به سایر مواد کمتر است.

هزینه پر کردن دندان با کامپوزیت رزین

این ماده به دلیل زیبایی بهتر و تطابق رنگ با دندان های طبیعی، برای دندان های جلویی و قابل مشاهده استفاده می شود. هزینه ترمیم با کامپوزیت رزین به دلیل نیاز به مهارت های بیشتری در فرآیند نصب و تطابق رنگ بیشتر از آمالگام است.

سفالون

این ماده از جنس سرامیک است و به دلیل زیبایی و دوام بالا، برای پر کردن دندان های جلویی استفاده می شود. قیمت پر کردن با سفالون معمولاً بالاتر از آمالگام و کامپوزیت است.

گلاس آینومر

این نوع پرکننده دارای مزایای خاصی از جمله قابلیت ترمیم و آزادسازی فلوراید است. هزینه آن معمولاً مشابه با هزینه کامپوزیت است، اما ممکن است برای برخی از کاربردهای خاص انتخاب شود.

هزینه پر کردن دندان با توجه با محل دندان

محل دندان نیز بر هزینه تأثیر می گذارد. پر کردن دندان های پشتی (دندان های مولار) معمولاً پیچیده تر از دندان های جلویی است و ممکن است به تکنیک های خاصی نیاز داشته باشد. از طرفی، پر کردن دندان های جلویی به دلیل نیاز به تطابق رنگ با دندان های طبیعی، ممکن است قیمت بیشتری داشته باشد.

اندازه و شدت پوسیدگی

میزان پوسیدگی و عمق آن نیز بر هزینه درمان دندان تاثیر می گذارد. اگر پوسیدگی عمیق باشد و نیاز به کار بیشتری برای تمیز کردن و آماده سازی دندان باشد، هزینه درمان بیشتر خواهد بود. همچنین، در صورتی که نیاز به درمان های اضافی مانند عصب کشی دندان باشد، هزینه کلی افزایش می یابد.

منیع: smilebright.ir

در عمل های لاغری، به ویژه جراحی های مربوط به کاهش وزن و باریاتریک، استفاده از درن یکی از مراحل مهم برای فرآیند بهبودی و جلوگیری از عوارض عمل لاغری است. درن عمل لاغری ابزارهایی پزشکی هستند که برای تخلیه مایعات اضافی یا خون از نواحی جراحی شده به کار می روند و نقش کلیدی در کاهش خطرات عفونت و تجمع مایعات ایفا می کنند. برای درک بهتر این ابزار تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

درن عمل لاغری چیست؟

درن یک لوله نازک و انعطاف پذیر است که در طول عمل های جراحی برای تخلیه مایعات اضافی، خون و سایر ترشحات از نواحی جراحی شده قرار می گیرد. این لوله معمولاً به خارج از بدن متصل شده و به جمع آوری و تخلیه مایعات کمک می کند تا فرآیند بهبودی تسریع یابد.

انواع درن ها

درن یک لوله نازک و انعطاف پذیر است که در طول عمل های جراحی برای تخلیه مایعات اضافی، خون و سایر ترشحات از نواحی جراحی شده قرار می گیرد. این لوله معمولاً به خارج از بدن متصل شده و به جمع آوری و تخلیه مایعات کمک می کند تا فرآیند بهبودی تسریع یابد.

درن ها به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

1.      درن های فعال (Active Drains) که به یک نوع پمپ یا مکش متصل هستند که مایعات را با فشار از بدن خارج می کنند. مانند درن های جراحی با سیستم وکیوم.

2.      دسته دیگر درن های غیر فعال (Passive Drains) هستند که طور طبیعی به دلیل نیروی جاذبه یا فشار منفی، مایعات را از بدن خارج می کنند. درن های Penrose یکی از نمونه  از درن های غیر فعال هستند.

مراحل قرار دادن درن عمل لاغری

آماده سازی قبل از جراحی

قبل از قرار دادن درن، بیمار باید تحت ارزیابی های پزشکی و آزمایشات لازم قرار گیرد. پزشک تصمیم می گیرد که آیا استفاده از درن ضروری است یا نه؟ و سپس نوع آن را تعیین می کند. همچنین اطلاعات و توصیه های لازم را برای مراقبت از درن به بیمار ارائه می دهد.

قرار دادن درن در طول عمل جراحی

در اکثر موارد قرار دادن درن در طول جراحی تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود. در طی جراحی، پزشک درن را به ناحیه مورد نظر وارد می کند. جراح ممکن است درن را به طور مستقیم در محل جراحی قرار داده یا از طریق یک برش کوچک آن را وارد بدن کند.

 درن به یک سیستم جمع آوری مایعات متصل می شود که معمولاً به یک کیسه یا بطری متصل است. این سیستم به تخلیه مایعات اضافی کمک می کند.

نظارت بعد از جراحی

پس از جراحی، پزشک وضعیت درن را بررسی کرده و اطمینان حاصل می کند که به درستی کار می کند. بیمار ممکن است نیاز به مراجعه منظم برای بررسی وضعیت درن و تخلیه مایعات داشته باشد.

منبع: bariatricsurgery.ir

 

ریزش مو یکی از مشکلات شایع افرادی است که به دنبال کاهش وزن و انجام رژیم های لاغری هستند. بسیاری از افراد با شروع رژیم های سخت و محدودیت های غذایی، با این مورد مواجه می شوند. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی علل این عارضه بپردازیم و راه هایی را برای جلوگیری از ریزش مو در رژیم های لاغری و راهکارهای پیشگیری و درمان آن ارائه دهیم.

راهکارهای جلوگیری از ریزش مو در رژیم های لاغری

برای جلوگیری از ریزش مو در حین رژیم های لاغری راهکارهایی لازم است که در زیر عنوان شده است:

تغذیه مناسب

تغذیه مناسب یکی از مهم  ترین عوامل در جلوگیری از ریزش مو است. مصرف مواد مغذی کافی به تقویت و رشد موها کمک می کند.

پروتئین: موها از پروتئین تشکیل شده اند و مصرف کافی پروتئین به تقویت موها کمک می کند. منابع خوب پروتئین شامل گوشت، ماهی، تخم مرغ و لبنیات هستند.

·        آهن: کمبود آهن می تواند منجر به کم  خونی و در نتیجه ریزش مو شود. منابع غذایی غنی از آهن شامل گوشت قرمز، جگر، سبزیجات برگ سبز و عدس هستند. اگر آهن بدن شما کم است می توانید از رژیم درمان کم خونی استفاده کنید.

·        روی: روی به رشد و ترمیم موها کمک می کند. منابع غذایی حاوی روی شامل گوشت، صدف، نخود و آجیل هستند.

·        بیوتین: بیوتین یکی از ویتامین های گروه B است که به سلامت مو کمک می کند و باید برای جلوگیری از ریزش مو در رژیم لاغری باید موارد زیر را حتما در برنامه غذایی خود بگنجانید.. منابع غذایی غنی از بیوتین شامل تخم مرغ، بادام، مغزها و غلات کامل هستند.

·        ویتامین D: ویتامین D به حفظ سلامت فولیکول های مو کمک می کند. ماهی های چرب، زرده تخم مرغ و نور خورشید منابع غنی ویتامین D هستند.

ماساژ پوست سر

این کار باعث بهبود گردش خون و تقویت فولیکول های مو می شود. استفاده از روغن های طبیعی مانند روغن نارگیل، روغن زیتون و روغن کرچک برای ماساژ پوست سر مفید است.

مراقبت مناسب از مو

استفاده از محصولات مناسب و روش های صحیح مراقبت از مو به جلوگیری از ریزش مو در اثر رژیم های لاغری بسیار مفید است. محصولاتی مانند:

·        شامپو و نرم  کننده های ملایم: استفاده از محصولات ملایم و طبیعی که موها را تقویت و تغذیه کنند.

·        شستشوی صحیح موها: از شستشوی موها با آب داغ و به  کار بردن محصولات شیمیایی سنگین پرهیز کنید.

·        خشک کردن طبیعی موها: از خشک کردن موها با حرارت بالا خودداری کنید و اجازه دهید موها به طور طبیعی خشک شوند.

·        پرهیز از استفاده زیاد از ابزارهای حرارتی: از سشوار، اتو مو و فرکننده ها به صورت مداوم استفاده نکنید.

منبع: healthyrecipe.ir

جراحی چاقی به افراد کاهش وزن قابل توجه و پایدار را ارائه می دهد؛ به طوری که افراد چاق طی یک سال بعد از جراحی حدود 50 الی 70 درصد از اضافه وزن خود را دست می دهند.

مزایای عمل لاغری

البته مزایای عمل لاغری تنها به کاهش وزن خلاصه نمی شود و شامل موارد زیر نیز می باشد:

بهبودی بیماری دیابت نوع دو

طبق مطالعات انجام شده درمان دیابت با جراحی لاغری به خصوص اگر بیماری شما از نوع دیابت نوع دو باشد، تا حد بسیار زیادی امکان پذیر است.

نتایج این مطالعه نشان می ‌دهد که این روش برای افرادی که مبتلا به چاقی و دیابت نوع 2 هستند بسیار مؤثر است و تقریباً به همه بیماران این امکان را می‌دهد تا حداقل سه سال پس از جراحی از انسولین و سایر داروهای مربوطه بی نیاز بمانند.

درمان کبد چرب

در رابطه با درمان کبد چرب با عمل لاغری باید بگوییم که طبق تحقیقات انجام شده، بیش از 75 درصد از بیماران چاق مبتلا به کبد چرب پس از انجام جراحی لاغری، تا حد زیادی شاهد بهبود بیماری های کبدی خود اعم از کبد چرب بوده اند.

بهبود سلامت قلب و عروق

جراحی کاهش وزن خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، سکته قلبی و بیماری های قلبی را کاهش می دهد. به علاوه، یک مطالعه حتی گزارش داد که کاهش وزن حاصل از جراحی می تواند به جلوگیری از خطر مرگ مرتبط با سکته مغزی، فشار خون بالا و انفارکتوس میوکارد کمک کند.

سطح فشار خون و کلسترول می تواند پس از جراحی به حالت طبیعی یا نزدیک به نرمال بازگردد و این خطرات را کاهش داده و بهزیستی کلی را بهبود بخشد.

عوارض جراحی لاغری چیست؟

هر نوع عمل جراحی هر چند کم تهاجمی، عوارض خاص خود را دارد که در صورت مراجعه به بهترین جراح لاغری و رعایت مراقبت های بعد از عمل اسلیو و بای پس تا حد زیادی می توانید از بروز این عوارض جلوگیری کنید.

از جمله سایر عوارض عمل لاغری معده عبارتند از:

·        افتادگی پوست

·        آمبولی یا لخته خون

·        بازگشت وزن

·        استپ وزن بعد از عمل لاغری

·        ریزش مو

·        یبوست

·        رفلاکس معده